Οι εθνικές κυβερνήσεις θα πρέπει να επενδύσουν σημαντικά για να βελτιώσουν την ασφάλεια των αγροτικών δρόμων προκειμένου να επιτύχουν έναν συλλογικό στόχο της ΕΕ για μείωση των θανάτων από τροχαία ατυχήματα κατά το ήμισυ έως το 2030, σύμφωνα με νέα έκθεση που δημοσιεύθηκε σήμερα από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ασφάλειας Μεταφορών (ETSC). Η έκθεση δείχνει ότι περίπου 10.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε αγροτικούς δρόμους εκτός αυτοκινητοδρόμων στην ΕΕ το 2022 – αντιπροσωπεύοντας περίπου τους μισούς θανάτους από τροχαία ατυχήματα.
Οι αγροτικοί δρόμοι μπορεί να είναι επικίνδυνοι, σε σύγκριση με άλλους τύπους δρόμων. Συχνά δεν διαθέτουν κεντρικά και πλευρικά εμπόδια και επιτρέπουν μεγάλες διαφορές ταχύτητας και βάρους μεταξύ των οχημάτων που τα χρησιμοποιούν, από φορτηγά έως ευάλωτους ποδηλάτες καθώς και πεζούς. Τα ατυχήματα ενός οχήματος, όπου ένας κουρασμένος οδηγός δεν εκτιμά σωστά μια στροφή και καταλήγει εκτός δρόμου, είναι συχνές. Συχνά συμβαίνουν μετωπικές συγκρούσεις και είναι συχνά θανατηφόρες.
Η έκθεση υπογραμμίζει τη σημαντική πρόκληση που αντιμετωπίζουν τα κράτη μέλη της ΕΕ τα επόμενα χρόνια τώρα, καθώς το πεδίο εφαρμογής των κανόνων της ΕΕ για τη διαχείριση της ασφάλειας των οδικών υποδομών (RISM) έχει επεκταθεί για να καλύψει πολύ μεγαλύτερο ποσοστό εθνικών οδικών δικτύων από ό,τι προηγουμένως. Ενώ οι κανόνες ασφάλειας της ΕΕ ισχύουν στους κύριους δρόμους και αυτοκινητόδρομους που αποτελούν το Διευρωπαϊκό Δίκτυο της ΕΕ εδώ και αρκετά χρόνια, νέοι κανόνες που συμφωνήθηκαν το 2019 επεκτείνουν την κάλυψη σε εθνικούς «κύριους» δρόμους και σε όλους τους δρόμους που επωφελήθηκαν από τα κονδύλια της ΕΕ.
Η εγκατάσταση πλευρικών και κεντρικών φραγμών, η άρση των εμποδίων στην άκρη του δρόμου και η κατασκευή χωριστών μονοπατιών για τους ποδηλάτες και πεζοδρομίων για τους πεζούς είναι μεταξύ των συστάσεων για ασφαλέστερους αγροτικούς δρόμους που αναφέρονται στην έκθεση. Αν και συχνά θεωρείται ζήτημα αστικής οδικής ασφάλειας, περίπου οι μισοί θάνατοι ποδηλατών συμβαίνουν σε αγροτικούς δρόμους με τους ποδηλάτες να αναμιγνύονται με πολύ πιο βαριά και ταχύτερη κίνηση. Τα ηλεκτρικά ποδήλατα ενισχύουν τα ποσοστά ποδηλασίας σε αγροτικές περιοχές, συχνά μεταξύ ηλικιωμένων αναβατών αναψυχής – ένας παράγοντας που θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη οι τοπικές και εθνικές αρχές όταν σχεδιάζουν επενδύσεις.
Η έκθεση περιέχει πολλά παραδείγματα αξιοσημείωτων παρεμβάσεων που σώζουν ζωές σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η Γαλλία, η Ισπανία και η βελγική περιφέρεια της Φλάνδρας έχουν μειώσει τα όρια ταχύτητας σε ολόκληρα τα αγροτικά τους οδικά δίκτυα. Η Σουηδία έχει επενδύσει πολλά σε δρόμους «2+1», οι οποίοι εισάγουν ένα κεντρικό φράγμα και ένα σχέδιο με προτεραιότητα την ασφάλεια. Στη Σκωτία, πειράματα με ειδικές οδικές σημάνσεις για μοτοσικλετιστές για να τους οδηγήσουν σε απότομες στροφές, έχουν επιτύχει εντυπωσιακά αποτελέσματα. Στην περιοχή της Δυτικής Πομερανίας της Πολωνίας, κατασκευάστηκαν 800 χιλιόμετρα αγροτικών ποδηλατικών διαδρομών υψηλής ποιότητας σε πέντε χρόνια.
Η ταχύτητα παραμένει ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου, καθώς μεγάλος αριθμός οδηγών εξακολουθεί να οδηγεί πάνω από το ανακοινωμένο όριο σε αγροτικούς δρόμους σε πολλές χώρες, παρά τη διαθεσιμότητα και την αποδεδειγμένη αξιοπιστία της αυτοματοποιημένης τεχνολογίας επιβολής, όπως οι κάμερες ταχύτητας και η χρονική απόσταση ή η «μέση ταχύτητα» κάμερες. Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι οι πιο ασφαλείς χώρες από αυτές που μελετήθηκαν έχουν συνήθως χαμηλότερα τυπικά όρια ταχύτητας στον αγροτικό δρόμο, τα οποία ορίζονται στα 70 ή 80 km/h.
Το ETSC θέλει επίσης να δει το υποχρεωτικό αυτοματοποιημένο σύστημα κλήσεων έκτακτης ανάγκης «eCall» της ΕΕ, το οποίο απαιτείται σε όλα τα νέα αυτοκίνητα, να επεκταθεί και σε άλλους τύπους οχημάτων – ιδίως στις μοτοσυκλέτες. Σε αγροτικές περιοχές, ένας ανίκανος οδηγός ή αναβάτης που δεν μπορεί να καλέσει για βοήθεια, θα μπορούσε να σώσει τη ζωή του από ένα σύστημα eCall που μπορεί να στείλει πληροφορίες τοποθεσίας απευθείας στις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης.
Η Jenny Carson, συν-συγγραφέας της νέας έκθεσης σχολίασε: «Οι αγροτικοί δρόμοι μπορούν και γίνονται ασφαλέστεροι με παρεμβάσεις που δεν χρειάζεται να είναι δαπανηρές. Έλεγχοι οδικής ασφάλειας, ανάλυση και επακόλουθη επεξεργασία τοποθεσιών υψηλού κινδύνου, καθορισμός και επιβολή κατάλληλων ορίων ταχύτητας, δημιουργία χωριστών μονοπατιών για ποδηλάτες και περιπατητές, αφαίρεση εμποδίων στην άκρη του δρόμου. αυτά είναι μερικά παραδείγματα για το τι μπορεί και τι πρέπει να γίνει. Με την αυξανόμενη εστίαση στην αστική οδική ασφάλεια, είναι εξαιρετικά σημαντικό οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής να μην ξεχνούν τους αγροτικούς δρόμους όπου συμβαίνουν οι μισοί θάνατοι από τροχαία ατυχήματα».
